Pracownia Magika

SAGA O WIEDŹMINIE – Andrzej Sapkowski

RECENZJA

Saga o Wiedźminie to pięcioksiąg autorstwa znanego, szanownego, polskiego autora – Andrzeja Sapkowskiego. Tom pierwszy został wydany w 1994r. nakładem wydawnictwa Supernova, tym samym rozpoczynając „wiedźmino - manię”, która rozeszła się na całą Polskę.

Opowieść z pozoru klasyczna, typowa jeśli chodzi o high – fantasy pióra „szarego” pisarza z Łodzi stała się majstersztykiem i kawałkiem dobrego fantasy.

Seria traktuje o przygodach tytułowego „wiedźmina” – Geralta z Rivii i jego przyjaciołach (wrogowie też mają tu swoje miejsce).

Palą się całe lasy, znikają powoli królestwa – mapa nie jest już tak pewna, jak jeszcze była kilka lat temu, a czarodzieje tylko spuszczają głowy na dźwięk słowa: „przyszłość”. A wszystko to za sprawą piętnastoletniej dziewczynki o niezwykłym imieniu Cirilla i równie nietradycyjnym pochodzeniu.

Przed piętnastoma laty Geralt zobowiązał się pomóc królowej Cintry – Lwicy Calanthe. W zamian za pomoc zarządzał dziecka niespodzianki – dziecka, którego mógłby wychować na wiedźmina, przekazać wiedzę tajemną i obejść ograniczenie w postaci bezpłodności.

Nieszczęśliwym trafem córka królowej, spadkobierczyni tronu – Pavetta zaszła w ciążę, popełniając mezalians (a przynajmniej tak usłyszy każdy wędrowiec w cintryjskich karczmach). Cudownie, można by pomyśleć, dziecka się pozbędą, uratują sukcesję!

Wiedźmin zażądał czego, czego nie powinien – pomijając fakt, że Cirilla była księżniczką Cintry i kilku mniejszych, nieznaczących państewek, wywodziła się z pradawnej rasy znanej Starszą Krwią – zdolnej niszczyć i tworzyć, przywracać i odbierać życie.

Droga do zwycięstwa będzie długa i pełna zakrętów. Geralt będzie musiał zmierzyć się z despotycznym cesarzem czy czarodziejkami, która mają już plany wobec Ciri. Czy wiedźmin przechyli szalę zwycięstwa na swoją stronę? Czy odnajdzie spokój wraz z przybraną córką u boku? Przekonajcie się sami. 

Zwracając uwagę na kwestie techniczne winny jestem dać minusa pierwszemu wydaniu. Strony są posklejane w sposób niedbały, z czasem klej wysycha i strony mogą odpadać. Nie zwrócono uwagi na korektę, toteż wkradło się kilka literówek. Ponadto grafiki na okładce mogą okazywać się dosyć staromodne i pozbawione dobrego smaku.

Do innych wydań należy skłaniać się w pas. Twórcy całkowicie zrekompensowali nam wszelkie niedociągnięcia.

Sapkowski nie bez kozery jest nazywany „polskim Tolkienem”. Jego stylowi nie brakuje gustu, kunsztowności – wszędzie roi się od barwnych metafor, opisów. Ale prawdziwym mistrzostwem są dialogi – wzięte rodem ze średniowiecznej Polski. Stylowi Sapkowskiego nie brakuje komizmu, ironii, obiektywnego spojrzenia na świat. W sposób humorystyczny wprowadza nas w swój świat – nie boi się tworzyć napitych krasnoludów, nago biegających po lesie czy też bezzębnych monarchów.

"– Czy rozumiesz teraz, czym jest neutralność, która tak cię porusza? Być neutralnym to nie znaczy być obojętnym i nieczułym. Nie trzeba zabijać w sobie uczuć. Wystarczy zabić w sobie nienawiść"*

            Sapkowski pozwala odpłynąć, zostawiając w tyle problemy dnia codziennego. W tej powieści każdy znajdzie coś dla siebie – twórca jest autorem oświeconym, poruszającym problemy XXI w. – homoseksualizm, gwałty, popiera równouprawnienie, walczy z rasizmem.

            Saga o Wiedźminie pokazuje, że magia i miecz przy boku nie dają spełnienia.

            Reasumując „Saga” to utwory mistrzowskie, które na stałe zapiszą się w kanonie polskiej fantastyki. Cykl doskonale nadaje się dla Polaka – Sapkowski pisze o polskich realiach na tle fantastycznych wydarzeń.

            Książki cechuje oryginalność, jasność i przemyślana fabuła – każde działanie bohaterów ma swoje konsekwencje.

            Polecam utwór dla każdego fana fantasy – choć niewątpliwie dla tego „starszego”.

"Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich."**

 * A. Sapkowski - "Krew Elfów", rozdział IV. 

** A Sapkowski - "Krew Elfów".